Lyrics:

Et wohr dä letzte Winter em letzte Kreech,
Do maaten se sich met 'nem Leiderwaare op dä Wääsch:
Russ uss dä Jeisterstadt, russ uss däm Trömmerfeld,
'wo jede Naach et Höllefüer uss 'äm Himmel fällt.'

Die Entourage uss Fraue, Kinder un 'nem ahle Hehr
Met singem jüngste Sohn em Rollstohl immer hingerher,
Kohm ahn 'nem Mettwochohvend noh 'ner Odysee
Em Nirjendwo bei Gera ahn, et feel dä eezte Schnie.
Zwei Persilkartons, sechs Koffer, jeder 'n Deck,
Pott un Pann, en Fläsch Schabau
Un  mer weiß jo nie  et silverne Besteck,
Enn 'nem Klüttesack verstaut.

Nä, he die Jäjend hatt sich keiner ussjesöök,
Evakuiert wood mer heher, enn Hüüser rinnjesteck
Zo Lück, die selver kaum jet hatte, wat mer deile kunnt.
Et einzig Positive wohr, dat nix enn Flamme stundt.

Zo övverlevve vun däm, wat mer op sing Marke kräät,
Wohr illusorisch, un wemmer nit maggle däät,
Dann wood mer krank, et joov nur Kappeszupp
Un, wemmer Jlöck hatt, aff un zo e' Stöckche Brut.
Eines Ohvends hätt dä Ahl sich hinjesetz
Met 'ner Laubsääsch un 'nem Brett,
Vüürjezeichnet un bess spät nahx ussjesääsch
Drei Könije für en Kripp.

Un enn dä nähxte Naach, do kohm noch mieh dozo:
Maria, Josef un dä Klein, ne Esel un en Koh,
'ne Engel un 'ne Hirte un e' jääl Kamel
Un dä Stään, dä övver Bethlehem vum Himmel feel.

Vun do ahn hätt e' wie besesse produziert,
Dat Sperrholz hatt sing Frau orjanisiert.
Sing Enkeldöchter jinge dann domet vun Düür zo Düür
Un krääte he un do sujar e' Döppe Schmalz dofür.
Un dä ahle Hehr wohr stolz wie sibbe Mann,
Wenn om Desch en Mohlzick stundt:
'Ess dat all vun däm, wat ich jearbeit hann?' 
Vun däm einz'je, wat e' kunnt.

'Ävver secher', saat dodrop et Käthi sanft,
'Wat meinste, Opa, wat se sich dodröm jerisse hann?!'
Ihr Mutter un ihr Tante hann nur jnädig fottjeluhrt,
Duutmööd vun ihrer Maggeltour,

Op der se Silverlöffel jäje Botter enjetuhsch
Un selvsjestrickte Socke jäje Speck un Woosch,
'ne Büggel Muckefuck, 'ne Liter suhre Wing
Un e' Schooffell jäje Opas Röggeping.
Hermann Platz, wenn ich dich ens em Himmel treff,
Drink mer eine op ding Schöss:
Oma, Netta, Ännie, Margret un dä Ress,
Ohne die't uns Kripp nit jööv

Un su manch andres och nit, dat steht fess 
Huh die Jläser, op ding Schöss!