Lyrics:

Umacniajmy swe serca, |eby niestrudzenie dawa [wiadectwo (Mateusza 27:32-28:15; Aukasza 24:8-53) CZZ 1 Mateusza 27:32-28:15 32 Kiedy wychodzili, napotkali rodowitego Cyrenejczyka imieniem Szymon. CzBowieka tego przymusili do sBu|by, |eby dzwignB jego pal mki. 33 A gdy przyszli na miejsce zwane Golgota, co znaczy Miejsce Czaszki, 34 dali mu do picia wino zmieszane z |sBci; ale on, skosztowawszy, nie chciaB pi. 35 Kiedy ju| zawiesili go na palu, rozdzielili jego szaty wierzchnie, rzucajc losy, 36 a siedzc, strzegli go tam. 37 A nad jego gBow umie[cili wypisany zarzut przeciw niemu: To jest Jezus, krsl {ydsw. 38 Wtedy zostali z nim zawieszeni na palach dwaj zbsjcy, jeden po prawicy i jeden po lewicy. 39 A przechodzcy obok zaczli wyra|a si o nim obel|ywie, kiwajc gBowami 40 i mswic: Ty, ktsry miaBe[ zburzy [wityni i w trzy dni j zbudowa, wybaw samego siebie! Je[li jeste[ synem Bo|ym, zejdz z pala mki! 41 Podobnie te| naczelni kapBani z uczonymi w pi[mie i starszymi zaczli si z niego wy[miewa i mswi: 42 Drugich wybawiaB; samego siebie nie mo|e wybawi! Jest krslem Izraela; niech teraz zejdzie z pala mki, a uwierzymy w niego. 43 ZaufaB Bogu; niech On go teraz wyratuje, je[li jest Mu potrzebny, powiedziaB bowiem: Jestem Synem Bo|ym. 44 Tak samo zaczli go l|y nawet zbsjcy, ktsrzy zostali z nim zawieszeni na palach. 45 Od godziny szsstej caB krain ogarnBa ciemno[ a| do godziny dziewitej. 46 OkoBo godziny dziewitej Jezus zawoBaB dono[nym gBosem, mswic: Eli, Eli, lama sabachtani?, to jest: Bo|e msj, Bo|e msj, czemu[ mnie opu[ciB? 47 SByszc to, niektsrzy ze stojcych tam zaczli mswi: Ten czBowiek woBa Eliasza. 48 I natychmiast jeden z nich pobiegB i wziwszy gbk, nasczyB j kwa[nym winem, a naBo|ywszy j na trzcin, zaczB dawa mu pi. 49 Ale pozostali rzekli: Zostaw go! Zobaczmy, czy Eliasz przyjdzie go wybawi. [[Inny czBowiek wziB wBsczni i przebiB mu bok; i wyszBa krew i woda. 50 Jezus ponownie zawoBaB dono[nym gBosem i oddaB ducha. 51 I oto zasBona sanktuarium rozdarBa si na dwoje z gsry na dsB, i ziemia si zatrzsBa, i masywy skalne popkaBy. 52 I pootwieraBy si grobowce pamici, i wiele ciaB [witych, ktsrzy zasnli, zostaBo podniesionych 53 (a osoby, ktsre wychodziBy spomidzy grobowcsw pamici po jego wskrzeszeniu, weszBy do [witego miasta) i staBo si widocznych dla wielu ludzi. 54 A setnik oraz ci, ktsrzy z nim strzegli Jezusa, ujrzawszy trzsienie ziemi i to, co si dzieje, bardzo si przelkli i mswili: Ten na pewno byB Synem Bo|ym. 55 ByBo tam te| wiele niewiast, ktsre patrzyBy z oddali i ktsre ju| od Galilei towarzyszyBy Jezusowi, aby mu usBugiwa; 56 w[rsd nich byBa Maria Magdalena, a tak|e Maria matka Jakuba i Jozesa oraz matka synsw Zebedeusza. 57 A |e byBo pszne popoBudnie, przyszedB pewien bogaty czBowiek z Arymatei, imieniem Jszef, ktsry sam rswnie| zostaB uczniem Jezusa. 58 CzBowiek ten poszedB do PiBata i poprosiB o ciaBo Jezusa. Wtedy PiBat kazaB je wyda. 59 A Jszef wziB ciaBo, zawinB je w czyst, delikatn tkanin lnian 60 i zBo|yB je w swym nowym grobowcu pamici, ktsry wcze[niej wykuB w masywie skalnym. I przytoczywszy du|y kamieD przed wej[cie do tego grobowca pamici, odszedB. 61 Ale Maria Magdalena i druga Maria pozostaBy tam, siedzc przed grobem. 62 Nastpnego dnia, ktsry byB po Przygotowaniu, naczelni kapBani i faryzeusze zebrali si przed PiBatem, 63 mswic: Panie, przypomnieli[my sobie, |e ten oszust, gdy jeszcze |yB, powiedziaB: Po trzech dniach zostan wskrzeszony. 64 Dlatego ka| zabezpieczy grsb a| do trzeciego dnia, |eby czasem jego uczniowie nie przyszli i go nie wykradli, i nie powiedzieli do ludu: ZostaB wskrzeszony z martwych!, a to ostatnie oszustwo bdzie gorsze ni| pierwsze. 65 PiBat rzekB do nich: Macie stra|. Idzcie go zabezpieczy, jak umiecie. 66 Poszli wic i zabezpieczyli grsb przez opiecztowanie kamienia i postawienie stra|y. (Mateusza 28) 1Po sabacie, gdy si rozwidniaBo w pierwszym dniu tygodnia, Maria Magdalena i druga Maria przyszBy popatrze na grsb. 2 I oto nastpiBo wielkie trzsienie ziemi; bo anioB Jehowy zstpiB z nieba i podszedBszy, odtoczyB kamieD, i na nim siedziaB. 3 Jego wygld zewntrzny byB jak bByskawica, a jego odzie| biaBa jak [nieg. 4 I z bojazni przed nim stra|nicy zadr|eli, i stali si jakby umarli. 5 AnioB za[, odpowiadajc, rzekB do niewiast: Nie bsjcie si, gdy| wiem, |e szukacie Jezusa, ktsrego zawieszono na palu. 6 Nie ma go tu, bo zostaB wskrzeszony, tak jak powiedziaB. Chodzcie, zobaczcie miejsce, gdzie le|aB. 7 I idzcie szybko, i powiedzcie jego uczniom, |e zostaB wskrzeszony z martwych, a oto idzie przed wami do Galilei; tam go ujrzycie. Oto wam powiedziaBem. 8 Opu[ciwszy wic szybko grobowiec pamici, z bojazni i wielk rado[ci biegBy donie[ jego uczniom. 9 I oto Jezus je spotkaB i rzekB: Witajcie! One podeszBy i chwyciBy si jego stsp, i zBo|yBy mu hoBd. 10 Wtedy Jezus powiedziaB do nich: Nie bsjcie si! Idzcie, powiedzcie moim braciom, |eby poszli do Galilei; tam mnie ujrz. 11 Gdy one byBy w drodze, oto niektsrzy ze stra|y poszli do miasta i donie[li naczelnym kapBanom o wszystkim, co si zdarzyBo. 12 A ci, zebrawszy si ze starszymi i naradziwszy si, dali |oBnierzom wystarczajc liczb srebrniksw 13 i powiedzieli: Mswcie: Jego uczniowie przyszli w nocy i go wykradli, gdy[my spali. 14 A je[li to dojdzie do uszu namiestnika, my go na pewno przekonamy i uwolnimy was od zmartwienia. 15 Oni wic wzili srebrniki i uczynili, jak ich pouczono; i wypowiedz ta rozniosBa si w[rsd {ydsw a| po dzi[ dzieD. CZZ 2 Aukasza 24:8-32 8 One wic przypomniaBy sobie jego wypowiedzi, 9 a wrsciwszy od grobowca pamici, wszystko to oznajmiBy jedenastu i wszystkim pozostaBym. 10 ByBy to Magdalena Maria i Joanna, i Maria, matka Jakuba. Tak|e pozostaBe niewiasty, ktsre byBy z nimi, opowiadaBy to apostoBom. 11 Ale te wypowiedzi wydaBy im si niedorzeczno[ci i nie wierzyli niewiastom. 12 [[Piotr za[ wstaB i pobiegB do grobowca pamici, a pochyliwszy si, zobaczyB same banda|e. OdszedB wic, zdumiewajc si w sobie tym, co si zdarzyBo. 13 Lecz oto w tym|e dniu dwaj z nich wdrowali do wioski zwanej Emaus, le|cej w odlegBo[ci okoBo jedenastu kilometrsw od Jerozolimy, 14 i rozmawiali ze sob o tym wszystkim, co si staBo. 15 A gdy rozmawiali i dyskutowali, sam Jezus podszedB i zaczB z nimi i[; 16 ale ich oczom nie byBo dane go rozpozna. 17 RzekB do nich: O czym to, idc, rozprawiacie midzy sob? I stanli ze smutkiem na twarzach. 18 Odpowiadajc, ten imieniem Kleopas rzekB do niego: Czy samotnie mieszkasz jako przybysz w Jerozolimie i dlatego nie wiesz, co si tam wydarzyBo w tych dniach? 19 I rzekB im: Co takiego? Powiedzieli doD: Wszystko, co dotyczy Jezusa Nazarejczyka, ktsry si staB prorokiem pot|nym w czynie i sBowie przed Bogiem i caBym ludem; 20 i jak nasi naczelni kapBani oraz wBadcy wydali go, |eby go skazano na [mier, i zawiesili go na palu. 21 A my[my si spodziewali, |e wBa[nie ten czBowiek ma wyzwoli Izraela; i prscz tego wszystkiego jest ju| trzeci dzieD, odkd si to zdarzyBo. 22 W dodatku zadziwiBy nas te| pewne niewiasty spo[rsd nas, gdy| byBy wcze[nie przy grobowcu pamici, 23 lecz nie znalazBy jego ciaBa i przyszBy, mswic, |e miaBy te| nadprzyrodzone widzenie i ujrzaBy anioBsw, ktsrzy powiedzieli, i| on |yje. 24 Prscz tego kilku z tych, co s z nami, poszBo do grobowca pamici; i zastali wszystko tak, jak powiedziaBy niewiasty, ale jego nie ujrzeli. 25 On za[ rzekB do nich: O nierozumni i nieskorzy w sercu do uwierzenia we wszystko, co mswili prorocy! 26 Czy| nie byBo konieczne, |eby Chrystus to wycierpiaB i wszedB do swej chwaBy? 27 A poczwszy od Moj|esza i wszystkich Proroksw, tBumaczyB im to, co si do niego odnosiBo we wszystkich Pismach. 28 W koDcu zbli|yli si do wioski, do ktsrej wdrowali, a on sprawiaB wra|enie, jak gdyby miaB wdrowa dalej. 29 Ale oni przymusili go, mswic: ZostaD z nami, gdy| ma si ku wieczorowi i dzieD si ju| nachyliB. Wswczas wszedB, by z nimi zosta. 30 A gdy si z nimi uBo|yB do posiBku, wziB chleb, pobBogosBawiB go, poBamaB i zaczB im podawa. 31 Wtedy otworzyBy si im oczy i rozpoznali go, on za[ im zniknB. 32 I rzekli jeden do drugiego: Czy| nasze serca nie pBonBy, gdy w drodze do nas mswiB i w peBni obja[niaB nam Pisma? CZZ 3 Aukasza 24:33-53 33 I w tej|e godzinie wstali i wrscili do Jerozolimy, i znalezli zgromadzonych jedenastu oraz tych, ktsrzy z nimi byli, 34 mswicych: Pan istotnie zostaB wskrzeszony i ukazaB si Szymonowi! 35 I sami opowiedzieli o tym, co si wydarzyBo w drodze, i jak daB si im pozna przez Bamanie chleba. 36 Kiedy o tym rozmawiali, on sam stanB po[rsd nich [[i rzekB im: Poksj wam. 37 Oni za[, przera|eni i wystraszeni, mniemali, |e widz ducha. 38 RzekB wic do nich: Czemu jeste[cie strapieni i czemu w waszych sercach powstaj wtpliwo[ci? 39 Zobaczcie moje rce i moje stopy, |e to jestem ja; dotknijcie mnie i zobaczcie, gdy| duch nie ma ciaBa ani ko[ci, jak to widzicie, i| ja mam. 40 [[A rzekBszy to, pokazaB im rce i stopy. 41 Lecz gdy z rado[ci wci| jeszcze nie wierzyli i si zdumiewali, rzekB do nich: Czy macie tu co[ do jedzenia? 42 I podali mu kawaBek pieczonej ryby, 43 a on wziB i zjadB na ich oczach. 44 I rzekB do nich: To s moje sBowa, ktsre wam powiedziaBem, gdy jeszcze byBem z wami, |e musi si speBni wszystko, co o mnie napisano w Prawie Moj|eszowym i u Proroksw, i w Psalmach. 45 Wtedy caBkowicie otworzyB im umysB, |eby pojli znaczenie Pism, 46 i rzekB do nich: Tak jest napisane, |e Chrystus bdzie cierpiaB i trzeciego dnia powstanie spo[rsd umarBych, 47 i ze wzgldu na jego imi bdzie gBoszona w[rsd wszystkich narodsw poczwszy od Jerozolimy skrucha ku przebaczeniu grzechsw, 48 a wy macie by tego [wiadkami. 49 A oto ja zsyBam na was to, co obiecaB msj Ojciec. Wy jednak przebywajcie w mie[cie, a| zostaniecie przyodziani moc z wysoko[ci. 50 I wyprowadziB ich a| do Betanii, a podnissBszy rce, bBogosBawiB ich. 51 Kiedy ich bBogosBawiB, rozstaB si z nimi i zaczB by unoszony ku niebu. 52 A oni zBo|yli mu hoBd i z wielk rado[ci wrscili do Jerozolimy. 53 I wci| przebywali w [wityni, bBogosBawic Boga.