Lyrics:

Dawni fornale majtku, przywizani do niego
Bardziej ni| ka|e rozsdek, gBód miejscowe prawo -
Raby tej ziemi, wygnani z niej wBa[nie dlatego -
Zwracam si do was - dworski pisarczyk i pachoB,
Na tyle tu niewa|ny by gra odwa|nego.

Do czworaków przywykli jak do piknych domów
Ci, co przyszli na wasze, jeszcze ciepBe, miejsca.
Pijc kBóc si, kBócc - nie ufaj nikomu.
W nocy gardBa peBne piekcego szcz[cia:
Narzeka, nienawidzi, kl na ekonomów.

Ten |ywy nawóz co rano idzie w ziemi czarn,
WzdBu| dBugich bruzd ospaBa nadzorców robota.
Gnije zgoda, panoszy si mowa wulgarna,
Ziemia cigle rodzi dla obcego zBota,
Pot na niskich czoBach oblicza si w ziarnach.

Dwór stoi jak staB - siedlisko wróbli i kukuBek.
(Chocia| plotka i wró|ba przyszBo[ jak[ tu stwarza)
W zmatowiaBych salonach, gdzie si niegdy[ snuBy
Karmione pamici duchy przodków gospodarza,
Cigle w modzie kolumny i obce statuy!

ZwykBe sBowa wyszBy ju| z u|ycia.
Wielkimi porozumie nie mo|na si wcale.
Co raz kto[ zawoBa o winnych wykrycie,
Pan rk pokazuje mu graniczne pale,
Za którymi znikli[cie wy - wygnani w prze|ycie.

Widz was nieraz, kiedy twarz ukryj w dBoniach.
Macie przynajmniej wasze chlubne poni|enie,
Gdy, wygnanym, Buk Ziemi ojczyzn przesBoniB
Cigle tak sam w waszym zapatrzeniu.
Stoicie w oddali na wysokich koniach.