Op de pieren bij de haven Staan de vrouwen saam gedromd En ze turen in de verte Maar hun stemmen zijn verstomd Want de zee vroeg weer haar losgeld Wie zijn naam die wist zij niet Ze dompelt al die vrouwen In ellende en verdriet
Zeeman, o zeeman Ga toch niet weer heen Zeeman, o zeeman Laat ons niet alleen Zeeman, o zeeman Toch ga je steeds weer mee Niets kan jou weerhouden Oh jij held der zee Niets kan jou weerhouden Oh jij held der zee
Op de schepen in de verte Werken mannen eensgezind Namen afscheid van hun huisje En verlieten vrouw en kind Maar geen tijd is daar tot denken Want hun werk gaat almaar door Zij dromen van hun vrouwen En ze luisteren naar hun koor
Zeeman, o zeeman Ga toch niet weer heen Zeeman, o zeeman Laat ons niet alleen Zeeman, o zeeman Toch ga je steeds weer mee Niets kan jou weerhouden Oh jij held der zee Niets kan jou weerhouden Oh jij held der zee