Lyrics:

De fles speelde een grote rol in heel mijn droef bestaan
Omdat ik nooit geen liefde kreeg, ben ik aan de fles gegaan
M'n trouwe vriend jij schonk sindsdien mijn menig levensles
Ik heb gelachen en geleefd met de ouwe trouwe fles
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen blijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
En als ik afgemonsterd ben, dan was mijn eerste gang
Naar het meisje waar ik zo van hield m'n hele leven lang
En als een ander naar haar keek, dan flikkerde m'n mes
Dan werd ik om m'n neus wat bleek en greep ik naar de fles
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
En mocht ik 's nachts op de oceaan wanneer de stormwind brult
Bezopen op de voorplecht staan, m'n fles nog half gevuld
Ik sein dan als een marconist het noodsein SOS
Dan gaat mijn laatste groet naar wal, gesloten in een fles
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op m'n grafsteen prijken
Hij kon niet meer op z'n benen staan
Voor mijn dappere vader, ome Joop