Lyrics:

WERNYHORA
Ka?dy kwiat ma swe zapachy,
Ka?dy duch swój wid pó?-jasny,
Ka?de serce swój strach w?asny,
Ka?dy orze? lot przedlotny;
Polec? w niespokojno?ci
W strachu, w ?alu, ale w mocy.
A? kiedy?, gdy na godzinie
Stanie miesi?c o pó?nocy;
To ko? znowu z siod?a skinie
Mego ducha na kurhany.
Taj znów zagra dziad z powag?;
Taj znów j?knie… A kto zna go,
A kto s?ysza? poza ?wiatem
Pryde — w ?a?cuch ?urawiany,
Pryde — lir? tchn?? jak kwiatem
Pryde — z serca pi? jak z czary,
Pryde — z piersi czerpn?? wiary,
Pryde — iskry wzi?? z ogniska.

Pryde — lir? tchn?? jak kwiatem
Pryde — z serca pi? jak z czary,