Bulutlar adýna söndürüyorum ateþimi Bir tek sen aðlama diye Kalbinden havalanan hüzünlü martýlar gibi Uçup uçupta gönlümü yaralama
Yiten renkli sahneler var Yaþanmýþ ve yarým kalmýþ Koparma hiç yaralarýný Soluðunu kuþatan acýlar uðruna Kaybolur gider gülüþlerim Büyü yol alýr sonsuzluða
Yavaþça gel ve dudaklarýmý okþa Öleceðim yosunlar kokan çiçekli yataðýnda Yanýmda kal hep, yüzen denizler gibi Tanrý ödüllendirecek bir gün Beni ve kalbini...
Yaðmurlar adýna karartýyorum güneþimi Bir tek ben gece olayým diye Kalbinden sarkan portakal aðaçlarýna bak Göðün tülleri kapatýyor dünyamýzý artýk
Koparma hiç saçlarýný biten yaþamlar uðruna Kaybolu gider gölgelerim Aþk yol alýr sonsuzluða
Yavaþça gel ve yanaklarýmý okþa Öleceðim balýklar kokan dantelli yataðýnda Yanýmda kal hep, yüzen denizler gibi Tanrý ödüllendirecek bir gün Seni ve kalbimi...
Derinlere çek beni... En sýcak derinlere Tütsüler bahçende yer aç bana ýslanmýþ düþler gibi Büyüler aþkýna yakacaðým yeniden Baþýmda dolaþan haleyi... haleyi
Beni tanýmayýn artýk bu þehirde Beni tanýmayýn artýk bu þehirde Bu þehirde beni tanýmayýn artýk Artýk beni bu þehirde tanýmayýn Tanýmayýn artýk beni bu þehirde...
hersey bazen öyle kolay kolay gecmiyor ve hayat gözü yaþlý kalýyor...