Lyrics:

In '62 kwam papa vanuit Marokko mè mama,
en mè hun kinnekes nor hier.
Dààr liete z'alles in de steek, heel hun famille en hun streek,
da deeje ze ni veur hun plezier.
Hier in de stad hebbe z'iet g'huurd, in zoë'n arme mensebuurt,
dicht bà de papa zijn fabriek.
Tusse twee shifte mokten hij bà mama nog wa kindjes bij,
en één d'rvan, da zennekik.

Ik ben de zoon van ne migrant, ik heb ni echt e vaderland.
'k Weet ni waaraf of ni waaraan, zennek nà Belg of Marokkaan?
Da'k anders ben, da zienik wel,
'k heb donker haar en ander vel.
Wa deeje m'n ouwers mà on d'hand,
deur kind te zijn van ne migrant…!!?

In ieder school waar 'k zèn gewest wier ik vernederd en gepest,
'k was de makak, de vremde luis.
Ik liep ook nooit ni chique gekleed, m'n ouwers hadden het ni breed,
we ware nog mè velen thuis.
Ik zèn 'r dan mor mè gestopt, heb wa gewârkt, en veel gedopt,
mor ik zèn ni g'eindigd in de goot.
'k Heb wel geleerd mè schaaj' en schand, da 'k hier teveel was in da land,
mor is da nà m'n eige fout?

Ik ben de zoon van ne migrant, ik heb ni echt e vaderland.
'k Weet ni waaraf of ni waaraan, zennek nà Belg of Marokkaan?
Mor da'k anders ben, da zienik wel,
'k heb donker haar en ander vel.
Wa deeje m'n ouwers mà on d'hand,
deur kind te zijn van ne migrant…!!?

Mor eig'lijk heb ik ginne schrik, d'r zèn nog duuzende 'lak ik,
den helft Belg en Marokkaan.
Want tusse dit en vijftig jaar, weurre mijn kind're niks gewaar,
van wa de papa hee deurstaan.
Zun zèn dan hiëmol g'integreerd, en vinde mij ne gefrustreerde fanatieken aawen bok.
Dan zegge ze: 'Pa, gij hoddet mis, as 't naa noggis verkiezing is,
dan stemme wij veur het Vlaams Blok.'.

Ik ben de zoon van ne migrant, ik heb ni echt e vaderland.
Ik weet ni waaraf of ni waaraan, zenne kik nà Belg of zenne kik nà ne Marokkaan?
Mor da'k anders ben, da zienik zelf wel,
ik heb donker haar en ik heb ook 'n ander vel.
Wa deeje mijn ouwers mà on d'hand,
deur e kind te zijn van ne migrant…!!?

La la la la…