Lyrics:

Waarom dan keer op keer
opnieuw met iets begonnen,
want wat ik had gewonnen
verloor ik telkens weer.

Waarom zo vaak het vuur
verliefd weer aangestoken,
beloften weer gebroken,
op jacht naar avontuur.

Terwijl ik altijd wist:
voor mij is er maar één,
voor mij alleen maar één,
er is maar één voor mij.
Er is maar één
en dat ben jij.

Waarom ik voor een vrouw
vaak niets en niemand spaarde,
de hemel en de aarde
desnoods bewegen wou.

Het bleek niet meer te zijn
dan storm in een glas water
en nooit, weet ik nu later,
verandert dat in wijn.

Terwijl ik altijd wist...

Van wie met draken vecht
en luchtkastelen tovert,
berooft en soms verovert,
komt zelden iets terecht.

Nu kom ik eindelijk thuis
en met een mond vol tanden
sta ik met lege handen
in een leeg, verlaten huis.

Terwijl ik altijd wist...

En nu weet ik pas echt:
nu is er nog maar één,
niet meer dan één alleen,
dan één alleen voor mij.
Voorgoed alleen,
voorgoed voorbij.