Bilmedim fiatýný ömrümce Ekmeðin þekerin tuzun muzun Girmedim bakkal kasaptan içeri Ayaðýma geldi ne istedimse Kondu önüme ne yedimse
Býktým dünyayý sýrtýmda taþýmaktan Hayatýn yorgunuyum ben rahat vurgunuyum ben
Barut kan açlýk bitirirken dünyayý Yok kelimesini hiç duymadý Odalarýmýzýn duvarlarý Karneyi görmedi bile evimiz Ýkinci dünya harbi yýllarý
Yirmi beþindeydim o sýra Peder koþtu beni bu zora Ýlk ciddî imzamý nikâh dairesinde attým Hiç unutmam o soðuk kýþ günü Kan ter içinde kaldým Sýkýntýdan çatlayacaktým
Sonrasý yeknesak yýllar Peder bey rahmetli oluncaya kadar Mal mülk edince intikâl Anladým en zor mesleðin adýymýþ hammal