Lyrics:

Dzieñ, czy noc, czy to skwar czy
te¿ mróz, jednaka treśæ
nieodmiennie rozbrzmiewa w mej piosence:
memu cia³u wystarczy
trzydzieści sześæ i sześæ,
mojej duszy potrzeba znacznie wiêcej.
Memu cia³u wystarczy
coś wypiæ i coś zjeśæ,
trochê pospaæ na boku, czy na wznak
i nasz cud gospodarczy
zapewnia mi to, lecz
moja dusza codziennie prosi tak:

Ogrzej mnie
wierszyku pe³en cudowności,
wspólniku mojej bezsenności
ogrzej, ogrzej mnie!
Roz¿arz mnie
niedokoñczona zdañ wymiano,
cudowna k³ótnio, w pó³ urwana
roz¿arz, roz¿arz mnie!
Ach, ¿ycie rozpal ogrzej duszê m¹, bo skona,
do stu, do dwustu, do tysi¹ca, do miliona,
ws³uchaj siê w duszy mojej prośby natarczywe:
Chcê mieæ gor¹czkê! Give me fever!
Rozpal mnie
blada kuzynko Melpomeno,
jedn¹ zagran¹ dobrze scen¹,
rozpal, rozpal mnie.
Ogrzej mnie,
świecie utkany z g³upich marzeñ,
akordeonie w nocnym barze,
ogrzej, ogrzej mnie.

A świat na to odpowiada:
normalny duszy stan,
to nie musi byæ stan podgor¹czkowy,
pana trzeba przebadaæ,
przedsiêwzi¹æ jakiś plan
by te bzdurne problemy raz mieæ z g³owy!
Kombinuj¹, badaj¹
czy pies to, czy to bies
a mej duszy radości ci¹gle brak,
po staremu nadaje uparte SOS
po staremu codziennie b³aga tak:

Ogrzej mnie
za¿arta na ten świat niezgodo,
z któr¹ rozsta³em siê tak m³odo
powróæ, ogrzej mnie!
Roz¿arz mnie
chwilo szaleñstwa i radości
mej to¿samości, niezmienności
dowiedź - roz¿arz mnie!
Mój świecie rozpal duszê moj¹ a¿ do koñca,
mój śiecie zamieñ duszê m¹ w cz¹steczkê s³oñca,
niech świeci w mroku, niech rozjaśnia dni parszywe
chcê mieæ gor¹czkê! Give me fever!
Rozpal mnie,
s³onecznikowa kresko krzywa,
z³ota Van Gogha perspektywo
rozpal, rozpal mnie.
Ogrzej mnie
mi³ości, której nie znam jeszcze
z wiosennych bzów liliowych deszczem
przyjdź i ogrzej mnie!