Lyrics:

Ze strzêpów radości powszednich los swój tkasz
z têsknoty, otuchy, nadziei, uk³adasz swój świat
w swym mieście, z domami bez piêter
grasz z czartem o niebo w tym piekle,
które Bóg, wyprawi³ nam.

Odp³yn¹æ st¹d chcia³em na zawsze, w sin¹ dal
gdzie ¿ycie jaśniejsze, bogatsze
ktoś chcia³by mi daæ,
Znika³em sto razy bez wieści
by wracaæ do srebrnej poezji
ciep³a r¹k i spojrzeñ twych

Nie chcê wiêcej, twoje serce do ¿ycia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki o ka¿dy dzieñ
Twoje serce, które cierpi i kocha namiêtnie,
które bije, coraz prêdzej, gorêcej.
W zgryzocie pasma zbyt chudych dni
twe fortissimo serdeczne brzmi
g³ośniej wci¹¿, mocniej wci¹¿.

Gdy twarzy brak w czynach i s³owach
ty masz twarz
Gdzie ście¿ek spl¹tanych bezdro¿a
ty drogê sw¹ znasz
Ty zdo³asz ból ka¿dy pocieszyæ
rozjaśniæ odwieczny nasz przedświt
Ciep³em r¹k i spojrzeñ twych

Nie chcê wiêcej, twoje serce do ¿ycia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki o ka¿dy dzieñ
Twoje serce, które cierpi i kocha namiêtnie,
które bije coraz prêdzej, gorêcej...

W zgryzocie pasma zbyt chudych dni
twe fortissimo serdeczne brzmi
W dramacie samych najchudszych dni
Rzucasz mi w oczy ³zy, gorzkie ³zy,
szczêścia ³zy, spe³niasz sny

Nie chcê wiêcej, twoje serce do ¿ycia wystarczy
Twoje serce, co zagrzewa do walki, do walki, do walki
Twoje serce, które cierpi i kocha namiêtnie,
Coraz prêdzej przez ³zy