Lyrics:

Het is stil om me heen, alleen het geluid van de wind, voor de restgeen
Ikloop door, envoel me weer kind, dat deweg niet weet
En het belangrijk vind, wat een ander van_me_vind,_en niemand mij_vergeet
Ik wil ergens_bijhoren, maar ik weet niet hoe
Van binnen voel ik me een labyrinth die elke kant op kan gaan
Net als een kind dat verward alle kanten op kan gaan
Tot je ouder wordt en je gedachten stil blijven staan
Waar leef ik voor? Wat is het doel van mijn korte bestaan?
Ik vraag me af ?Wat heb ik in dit leven zo verkeerd gedaan??
Als een dichte deur op een open dag blijf ik gesloten staan
Als een oorlogsschip zonder vlag, dat de haven niet binnen mag gaan
Al schiet ik met m'n gun met geen enkele munitie
Ik voel me als Darwin die twijfelde aan z'n evolutie
In gedachte van Einstein met een black-out positie
Loopt m'n verstand m'n hart uit te dagen
En al m'n vragen steeds verder te vervagen

Weet dat elk mens geschapen is door de Schepper van 't heelal
Dat Hij er altijd al was en niet veranderen zal
De mens leeft door, is blind/doof voor God
Tot je laatste hartslag en dat is je lot
Iedereen komt op die dag voor God te staan
Doe je masker af, blijf niet doorgaan
Ik huil met je mee, ja, ik zie je verdriet
Jezus blijft bij je, Hij vergeet je niet

Ik ga terug want er zijn vele wegen
Ik blijf hier niet meer want ik kan er niet tegen
Ik zie mezelf lopen en heb weinig tijd
Want de sleur van dit leven wil ik heel snel kwijt
Dus blijf ik vragen op frustratie dagen als ik het niet kan verdragen
Door gedachten die voortdurend aanklagen
Als een aanklager op rechtbank dagen
En de advocaat de weg ga vragen
Vraag ik God die over de wateren zweefde
En de aarde sterren en de zon verzon
En zei ?Ik kwam en zag, vocht en overwon?
Ik draai met de aarde in een grote cirkel rond
Tot in mijn gedachte alles in m'n leven stil stond


Ik liep in het labyrinth en kwam Piet tegen
Iemand die niemand kwaad deed, maar ook niet verlegen
Hij praatte met iedereen en was ieders vriend
En hij had zeker een heel lang leven verdiend
Op een dag ging hij naar Amsterdam, het was 's avonds laat
Hij had geld nodig en stapte naar een pin apparaat
Te laat! Een man met een mes kwam tot een laffe daad
Hij trok een mes en stak Piet in zijn rug dood
Voor een beetje geld waar hij bloed voor vergoot
Nu is Piet er niet meer, was dit dan zijn lot?
Maar ik draag dit voor hem op. Hij is bij vader God



Hij speelde bij de Admiraals, was zeer getalenteerd
Een jongen die nooit rare dingen heeft geprobeerd
Hij trainde zelfs de jeugd en zou in het buitenland gaan spelen
Hij had veel vrienden en was altijd bereid te delen
Op een dag ging hij rijden met zijn kameraden op 'n brommer
Er kwam een bocht, een fiets en hij ging daardoor ten onder
Hij viel op zijn hoofd en raakte in coma, de stekker moest er uit
Was dit nu het lot of was dit God's besluit?
Hij heeft niet lang in het levens-labyrinth gelopen
Nummer 60 speelt niet meer, Dyan is naar boven