ik zit alleen ineengedoken ik ben een schaduw van de man die ik ooit was mijn hoofd is leeg mijn hart gebroken en mijn handen houden jou nog altijd vast en er gaat nooit een dag voorbij dat ik jou niet meer voel of dat ik jou niet meer mis en het bed is te koud voor mij wanneer het niet door jou beslapen is dit warme huis wordt als maar killer tot de tijd je laatste sporen heeft gewist ik schreeuw je naam en sluit mijn ogen wacht op antwoord ook al heeft het weinig zin ik blijf geloven dat jij mijn stem hoort ook al is het tegen beter weten in en er gaat nooit een dag voorbij dat ik jou niet meer voel en dat ik jou niet meer mis en het bed is te koud voor mij omdat het niet door jou beslapen is ons mooie huis wordt als maar stiller tot er niets meer van je stem te horen is oh, mijn hart is verbrijzeld mijn droom gegijzeld door de eenzaamheid je stem wordt steeds trager je beeld steeds vager oh, ik wil je nog niet kwijt en er gaat nooit een dag voorbij dat ik jou niet meer voel en dat ik jou niet meer mis en het bed is te koud voor mij wanneer het niet door jou beslapen is dit grote huis wordt als maar leger omdat alles zonder jou zo zinloos is zo leeg en zinloos