Liefste, M'n Liefste Hoe Kun Je Nu Denken dat Ik Niet Eerlijk Meer Ben Of Ontrouw als Ik Mijn Lichaam Aan Anderen Wil Schenken zegt Dat Nog Niet, Dat Ik Niet Van Je Hou vanaf Mijn Jeugd Heb Ik Altijd Gevlinderd ik Heb Vaak Mijn Bed Gedeeld, Soms Wel Met Drie zo Is Mijn Leven, Het Heeft Niemand Gehinderd het Ging Om De Liefde En Niet Om Met Wie elke Verhouding Kent Tijden Vol Rozen maar Ook Periode Die Herfstachtig Zijn dat Wij Elkaar Destijds Hebben Gekozen zegt Niet Dat Wij Nu Elkaars Eigendom Zijn vergeet De Moraal Van Je Moeder En Vader het Was Goed Bedoeld Maar Het Verrijkte Je Niet zie Toch Je Hart Als Een Heel Grote Ader die Als Je Dat Wilt, Plaats Aan Tientallen Biedt ik Heb Steeds Geweten Al Leerde Ik Anders dat Heel Veel Mensen Te Kort Is Gedaan enkel Door Het Feit Dat Ze Zomaar Elkanders Werden door Het Stadhuis In Te Gaan tracht Eens Te Kijken Naar Het Bos Door De Bomen en Wees Maar Niet Bang Voor Een Vriendelijk Woord kijk Onbevangen Naar Dingen Die Komen en Zorg Dat Je Nooit Je Gevoelens Vermoordt daarom M'n Liefste, Je Blijft In Mijn Leven als Je Dat Wilt Steeds Een Rustgevend Punt meer Dan Mijn Vriendschap Kan Ik Je Niet Geven vang Me Niet, Hang Me Niet Als Je Dat Kunt