Vaak Melina dacht ik waarom Waarom in godsnaam keer je niet om Als je op weg bent en niemand komt je tegemoet Wat houd je dan nog gaande waaruit put je nog de moed Wanneer je ziet dat alles wat je hebt gezaaid Door de wind weer wordt verwaaid Een wind die bol staat van onverschilligheid In de zeilen van alles wat met de leugen vrijt Jouw tranen werden beschouwd als theatraal En pasten niet in hun verhaal Jouw kreten heeft men bij elkaar geharkt Voor onze gastarbeiders zondags in het park Wat jou deed zwijgen zo wilde het thuisfront heten Hun luisteren stond gelijk met vreten De oren uiterlijk vriendelijk vermomd Maar als moordenaars slopen ze rond Met als vrijgeleide jouw vertrapte lied O Melina men hoorde jou niet
Dag Melina je bent weer thuis Welkom Melina welkom thuis Daar waar een herdersroep over de heuvels schalt En de cypressen en olijven in het dal Hun koele schaduw spreiden over het land Daar heb jij zolang naar verlangd Nu je eindelijk in vrede bent ontwaakt De zoete avondlucht je langzaam dronken maakt Zo heb ik jou lang niet meer gekend Ik zie nu pas hoe mooi je bent Hoewel jouw rimpels blijvend zullen zijn Als een herinnering aan zeven jaren pijn Dat je moest leven als een banneling Wachtend op de overwinning Soms wanhopig en wie zou dat ook niet Al die jaren tekenen jouw verdriet Maar ondanks alles zong jij met gebalde vuist Daarom Melina welkom thuis