Op een mistig koude augustusavond liep ik doelloos langs witgekalkte huisjes van het Lierse Begijnhof. In de grauwe stilte weerklonk plots het troosteloos geweeklaag van een eenzaam meisje da's kwezel Eufrazie van Doemmele van het Begijnenhof in Lier sinds heure vent stierf van 't boemmele is 't menske hiêl diên tijd al hier ze zit al jare in heur huiske ze denkt er dikwijls on ne vent alleen gon slape mè e kruiske is ze nog altijd ni gewend Eufrazie van Doemmele we wete goe wa da ge mist Eufrazie van Doemmele wa denkte van ne goeien twist ik kan ni twiste, ik mag ni twiste twiste is onze regel ni begijntjes en kwezelkes twisten ni van diên moment sliep Eufrazieke giênen enkelen nacht gerust ze droomt dat ze bij ieder lieke door Chubby Checker wordt gekust na leert ze twiste veur ne spiegel veur 'n begijn is da gewaagd al weurd ze mottig van 't gewiegel ze wacht totdat er iemand vraagt Eufrazie van Doemmele we wete wa gij hèt gemist Eufrazie van Doemmele wa denkte van ne goeien twist ik kan goe twiste, ik mag wel twiste twiste is onze regel wel begijntjes en kwezelkes twisten wel come on man, let's twist again