Lyrics:

Vun Timbuktu bess Dakhla
jing et fast nur durch Sand,
hingen drop op ‘nem Lastwaare,
ahnfangs noch veezisch Mann.
Doch nit jeder kohm enn Dakhla ahn.

Er un Ben, singe Brooder,
sinn ald lang ungerwähß.
Et ess kalt enn der Wüste naahx,
daachsövver unfassbar heiß,
doch die Freiheit verlangk ihre Preis.

Nur eine Stään ahm Firmament,
sons nur dä Mohnd un die
Vision vun ‘ner Welt, die e‘ nit kennt.
Die Vision vun Europa, die Vision vun Wohlstand un Glöck.

Opjewahße em Terror,
enn ‘nem bankrotte Land.
Dat sich do jet draan ändert,
verjess et, kein Changs.
Nix wie weg, sulang mer noch kann.

He om Cap Malabata
kammer Spanien sinn.
Su wie manch ärme Deufel,
dä he römmlungert, will e‘ dohin.
Wenn Jott will, ess e‘ morje ahm Ziel.

Nur eine Stään ahm Firmament,
sons nur dä Mohnd un die
Vision vun ‘nem Land ahm Horizont.

Nur eine Stään ahm Firmament,
sons nur dä Mohnd un die
Vision vun ‘ner Welt, die e‘ nit kennt.

Die Vision vun Europa, vun Wohlstand un Glöck.
Die Vision vun Würde, die Vision vun Respekt.
Wo all Minsche glisch sinn, ess alles perfekt.

Die Naach ess stockdüster, et stürmp un et räänt.
Drissnaaß, mer sieht nit ens dä einzije Stään.
Dä Seelenverkäufer driev führerlos.

En Notiz enn der Zeidung vun ‘nem Flüchtlingsdrama
irjendwo enn dä Meerenge vun Gibraltar.
E Boot wöör met ‘nem Tanker kollidiert,
wat ahnscheinend he öfter passiert,
öfter passiert, öfter passiert.

Er un Ben, singe Brooder,
wooren lang ungerwähß.
Et woor kalt enn der Wüste naahx,
daachsövver gnadenlos heiß.