En dan schrikt ze wakker Van moeders laatste zoen Die ze haar nog geven kon Op een Pools perron En dan schrikt ze wakker En hoort dezelfde taal Die even leek verdwenen Opnieuw in het journaal
Ze zijn terug en niet teruggefloten Hetzelfde slag dezelfde vlag hetzelfde lied Ze zijn terug en niet teruggefloten Dezelfde steen en toch nog weer gestoten
En dan schrikt ze wakker Van de schop in haar gezicht Van vaders koude handen En het hok waarin ze ligt Nog heel vaak schrikt ze wakker En wordt uitgemaakt voor zwijn Soms worden dromen waar Te waar om mooi te zijn