Lyrics:

De contouren in het land
vervagen in de mist
schemer wordt verdrongen
de nacht wordt uitgewist

in een doolhof van emoties
is de tijd voorbij gegaan
dan loop ik naar de kamer
waar jou spullen niet meer staan

ik pak de eerste krant
ik blader erdoor heen
en als ik koffie wil gaan zetten
zet ik teveel voor mij alleen

ik moet wennen aan de leegte
die jij hier achter liet
ik had zoveel idealen
zonder jou heb ik ze niet

't is net of ik
mezelf verloren ben
't is net of ik
de diepste dalen ken
in het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel
mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou
me breken zou
vanaf de eerste dag

mijn werk is blijven liggen
maar ik voel me uitgeteld
het lichaam lam geslagen
als door de griep geveld
in de allerdaagse dingen
schuilt een groot verdriet
ik moet opnieuw beginnen
maar zover ben ik nog niet

't is net of ik
mezelf verloren ben
't is net of ik
de diepste dalen ken
in het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel
mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou
me breken zou
vanaf de eerste dag

zouden de wilskrachten
naar de hemel kunnen stijgen
de rosten laten splijten
om jouw terug te krijgen

wooooh ----
wooooh ----
in het hart van mijn gevoel
zal ik je nooit vergeten
in het hart van mijn gevoel
mis ik je lach
had ik kunnen weten
dat het leven zonder jou
me breken zou
vanaf de eerste dag