Lyrics:

Po Archipelagu kr|y dziwna fama,
{e maj wydawa O[k Mandelsztama.

Dziwi si bezmiernie urzdnik nalany:
Jak|e go wydawa? On dawno wydany!

TBumaczy sekretarz nowy ci|ar sBowa:
Dzi[ "wydawa" znaczy tyle, co "drukowa".

PowstaB maBy zamt w pamici stra|ników:
Którego Mandelsztama? Mamy ich bez liku!

Jeden szyje worki, drugi miesza beton,
Trzeci drzewo rbie - ka|dy jest poet.

W oczach urzdników ro[nie pBomieD grozy,
Bo w szwach od poetów pkaj obozy.

Przegldaj druki, wyroki - nic nie ma,
Ka|da kartoteka zmienia si w poemat.

A w tym poemacie - ludzi jak drzew w tajdze,
Choby[ sczezB, to tego jednego - nie znajdziesz!

Stary zek wspomina, |e on dawno umarB,
Lecz po latach zekom miesza si w rozumach.

Bo, jak to by mo|e, |e ziemia go kryje,
Gdy w gazetach pisz, |e Mandelsztam |yje!?

Skd|e maj widzie w syberyjskich borach,
{e to "|ycie" to tylko taka - metafora.

Patrzy z góry Osip na te wyspy krwawe
I gorzko smakuje sw spóznion sBaw.

Bo, jak to by mo|e, |e ziemia go kryje,
Gdy w gazetach pisz, |e Mandelsztam |yje!?

Skd|e maj widzie w syberyjskich borach,
{e to "|ycie" to tylko taka - metafora.