Lyrics:

Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer En als je straks anders wilt, kun je niet meer Mens durf te leven Vraag niet elke dag van je korte bestaan: Hoe hebben m'n pa en m'n grootpa gedaan? Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind? En wie weet, hoe of dat nou m'n buurman weer vindt? En - wat heeft 'Het Fatsoen' voorgeschreven? Mens, durf te leven! De mensen bepalen de kleur van je das De vorm van je hoed, en de snit van je jas En - van je leven Ze wijzen de paadjes, waarlangs je mag gaan En roepen 'o foei!' als je even blijft staan Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk En wat j'aan de armen moet geven Mens, is dat leven? De mensen - ze schrijven je leefregels voor Ze geven je raad en ze roepen in koor: Zo moet je leven! Met die mag je omgaan, maar die is te min Met die moet je trouwen - al heb je geen zin En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen Alsof je iets ergs had misdreven Mens, is dat leven? Het leven is heerlijk, het leven is mooi Maar - vlieg uit in de lucht en kruip niet in een kooi Mens, durf te leven Je kop in de hoogte, je neus in de wind En lap aan je laars hoe een ander het vindt Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst Maar wees op je vierkante meter een Vorst! Wat je zoekt, kan geen ander je geven Mens, durf te leven!