Sinds je wegging ben ik vaak alleen Toen je plotseling in de nacht verdween Omdat ik het niet begreep Het ging ook veel te snel Veel te onverwacht Mijn liefde werd mijn leed Mijn hemel werd mijn hel Toch geef jij mij kracht Omdat je voortleeft in mijn hart
Zoveel mensen leven met mij mee En in hun ogen lijk ik sterk voor twee Ik ben misschien wel sterk Ik sla me er wel doorheen Beter dan ik dacht Ik ga maar naar mijn werk Zo blijf ik op de been Maar ik vind de kracht Omdat je voortleeft in mijn hart
Die tijd met jou die blijft voor eeuwig en altijd een stuk herinnering Geen cent berouw en zeker ook geen greintje spijt nu ik in mijn eentje klink Op ons leven Het leven ging zoals zoveel met ups en downs gepaard Maar ondanks dat was achteraf toch alles zeer beslist de moeite waard
Sinds jij wegging ben ik vaak alleen En in gedachten blijf je om me heen Dan hoor ik hoe je praat Dan weet ik wat je zegt Hoe je naar me lacht En als je daar zo staat Zo bijna levensecht Geeft me dat weer kracht Omdat jij voortleeft in mijn hart Omdat jij voortleeft in mijn hart