Toen vader ons vertelde dat Hij zijn ontslag gekregen had Was dat natuurlijk eventjes een hele schrik Maar hij begon al gauw te doen Of 'ie er zelf niet zo mee zat Dus zaten wij er ook niet mee Mijn broer en ik 't Ging ook goed in 't begin Hij had nou eindelijk eens tijd Om leuke dingen met ons drieen te gaan doen Dus leek 't net of 't een soort Vakantie was, die werkloosheid Ja, wisten wij veel over zulke dingen toen
Maar dat is allemaal voorbij Nu zit 'ie somber in zijn stoel En niemand weet meer goed wat of 'ie zeggen moet Want als je hem gewoon wat vraagt Krijg je meteen een grote smoel En alles wat je doet, doe je toch nooit goed Dan zeggen we bijvoorbeeld: 'Pa We draaien effetjes een plaat' En hij zegt: 'Doe Maar', dus die zetten we dan op Maar als hij 'Doe Maar' zingen hoort Dan wordt 'ie weer ontzettend kwaad En geeft ons, reuze stom, enorm op onze kop
Wij krijgen tegenwoordig voor Het minste of geringste straf Het is te gek wat allemaal al niet meer mag Nee, voor mijn broer en mij is echt De lol er helemaal vanaf Wat ons betreft mag 'ie vandaag weer aan de slag Mijn moeder zegt dan wel: Ach gut Je vader trekt het zich zo aan' Nou, dat is iets wat ik natuurlijk ook wel merk En 't leven zal best wel moeilijk zijn Voor grote mensen zonder baan Maar ook voor kind'ren met een vader zonder werk