Lyrics:

De fles speelde een grote rol
In heel mijn droef bestaan
Dat ik nooit geen liefde kreeg
Ben ik aan de fles gegaan
Mijn trouwe vriend jij schonk steeds
Mijn menig levensles
Ik heb gelachen en geleefd
Met mijn oude trouwe fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan

En als ik afgemonsterd ben
Dan was mijn eerste gang
Naar het meisje waar ik zo van hield
Mijn hele leven lang
En als een ander naar haar keek
Dan flikkerde mijn mes
Dan werd ik om mijn neus wat bleek
En greep ik naar de fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan

En mocht ik 's nachts op de oceaan
Wanneer de stormwind brult
Bezopen op 't voordek staan
M'n fles nog half gevuld
Ik sein dan als een marconist
Het noodsein S.O.S
Dan gaat mijn laatste groet naar wal
Gesloten in een fles

Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan
Mocht ik door de drank bezwijken
Mocht ik naar de donder gaan
Laat dan op mijn grafsteen prijken
Hij kon niet meer op zijn benen staan...