Lyrics:

Jij koopt nooit meer bloemen Je schrijft ook nooit meer briefjes Je doet nooit meer gek als ik thuis kom van werk En je dan pas weer zie Ik weet nog heel goed dat je bijna niet kon wachten Die eindeloze nachten Nu heeft de sleur daar een eind aan gemaakt Misschien stoort het jou niet Maar ik voel me zo naakt 't Is zo lang geleden dat je me aan hebt geraakt En jij neemt nooit meer bloemen voor mij mee Jij brengt als maar bloemen Je houdt niet op met zeiken Je stinkt uit je mond en je krabt aan je kont Terwijl iedereen het ziet Als je nou een keer met dichte mond kunt kauwen En ook je kop zou houden Wanneer ik een boek lees of eindelijk eens zit Je haar is ver en je lijf is zo wit Je bent net mijn moeder die ook steeds op mij fit En jij brengt alsmaar bloemen voor me mee 't Was zo vanzelfsprekend Voor altijd en voor eeuwig Maar altijd en eeuwig zijn over gegaan Van een sprookjesbestaan naar die kilheid van nu Toen ik jou ontmoette, die wipneus en die sproeten Toen was ik verkocht maar dat duurde niet lang Die impuls groeide uit tot een wurgende dwang Kan geen bloem meer zien, krijg spontaan diaree Altijd breng je bloemen voor mij mee Ik weet nog heel goed dat je Mij zo hielp veranderen Ik leerde wat liefde je allemaal biedt En ik leerde de vreugde en ook het verdriet Binnen een paar dagen liep ik mij af te vragen Waarom ik in hemelsnaam ooit voor je viel Je karakter is ook zo bloedstollend labiel Ik hou altijd van jou maar wat moet ik ermee En jij neemt nooit meer bloemen voor mij mee Ga maar weg, emigreer maar naar ver over zee Maar neem in godsnaam nooit meer Jij brengt nooit meer bloemen Want jij neemt alsmaar bloemen-aca