Fleygði Óðinn Ok í folk of skaut Þat var enn folkvíg Fyrst í heimi; Brotinn var borðveggr Borgar ása Knáttu vanir vígspá Völlu sporna
Þá gengu regin öll Á rökstóla Ginnheilög goð Ok um þat gættusk Hverjir hefði loft allt Lævi blandit Eða ætt jötuns Óðs mey gefna
Þórr einn þar vá Þrunginn móði - hann sjaldan sitr - Er hann slíkt of fregn -: Á gengusk eiðar Orð ok særi Mál öll meginlig Er á meðal fóru
Veit hon Heimdallar Hljóð of folgit Und heiðvönum Helgum baðmi Á sér hon ausask Aurgum forsi Af veði Valföðrs Vituð ér enn - eða hvat?
Ein sat hon úti Þá er inn aldni kom Yggjungr ása Ok í augu leit Hvers fregnið mik? Hví freistið mín? Allt veit ek, Óðinn Hvar þú auga falt Í inum mæra Mímisbrunni Drekkr mjöð Mímir Morgun hverjan Af veði Valföðrs Vituð ér enn - eða hvat?