Lyrics:
Wat een stille oude dagJe ogen staan zo verZien de wereld nog, zoals ie vroeger wasEn de weemoed, als je lachtDaarin spreken jaren meeDe oorlog als een wond die nooit genasEn mijn zoon rent als de wind voorbijHij kent alleen vandaagMaakt een cirkel om je heenEn komt 's avonds met z'n vraag:Wat zijn oude mensenZachte witte mensenAls bomen in het park zo hoogZe kijken even verWat zijn oude mensenNevelige mensenAls bomen in het park zo oudZo mooi zijn oude mensenEen leven lang op reisWie kent nog jouw verhaalWie neemt de tijd om langzaam terug te gaanZelfs de mannen zijn nu grijsAls lavendel in je tasMaar je liefde raakt ze onveranderd aanWat zijn oude mensenNevelige mensenAls bomen in het park zo hoogZe kijken eindeloos verJouw stem in het avondlichtVergeet alle tijdWeer jong sta jij opeens voor mijWat zijn oude mensenStilgeleefde mensenAls bomen in het park zo oudZo mooi zijn oude mensen