Lyrics:

Je wist precies hoe je je voor ging stellen, lekker nonchalant.
Je handen losjes in je zakken, sterk verhaal achter de hand.
En je principes op je borst geschreven, lang leven de vrijheid.
En je wijsheid in pakt, lach je al je angsten uit de nacht.
Maar je ogen vragen om door je woorden heen te luisteren, en je schreeuwt met je gitaar al je gedachtes uit je lijf.
En dan hoop je zo, dat iemand aan je vraagt:

Kom je naar huis lieve jongen, ik heb je zandbak zo gelaten als die was.
Dan kun je zelf je dromen bouwen, en niemand die erop gaat staan.

En je hebt het al zo goed gedaan.

Je wist precies hoe je der voor ging stellen met je mee te gaan, je zegt wat ongepaste dingen en dan kijk je der gewoon veel te lang aan, tot ze ja zegt.
Lang leven de vrijheid van de man.
Je provoceert de wereld die ze niet ziet, dat je bang bent.
Omdat je bang bent.

Maar je ogen vragen om door je woorden heen te luisteren.
En je schreeuwt met je gitaar al je gedachtes uit je lijf.
En dan hoop je zo, dat iemand aan je vraagt:

Kom je naar huis lieve jongen, ik heb je zandbak zo gelaten als die was.
Dan kun je zelf je dromen bouwen en niemand die erop gaat staan.
Dus kom je thuis lieve jongen, ik heb je zandbak zo gelaten als die was.
Dan kun je zelf je dromen bouwen, en niemand die erop gaat staan.

Kom je naar huis lieve jongen.
Kom naar huis.

_Einde.