Lyrics:

Deszcz jak siwe Bodygi, szary szum,
a u okien smutek i konanie.
Taki deszcz kochasz, taki szelest strun,
deszcz  |yciu zmiBowanie.

Dalekie pocigi jeszcze jad dalej
bez ciebie. Có|? Bez ciebie. Có|?
w ogrody wód, w jeziora |alu,
w li[cie, w aleje szklanych ró|.

I czekasz jeszcze? Jeszcze czekasz?
Deszcz jest jak lito[  wszystko zetrze:
i krew z bojowisk, i czBowieka,
i skamieniaBe z trwóg powietrze.

A ty u okien jeszcze marzysz,
nagrobku smutny. Czasu napis
spBywa po mrocznej, gBuchej twarzy,
mo|e to deszczem, mo|e Bzami.

I to, |e miBo[, a nie taka,
i to, |e nie do[ cios bolesny,
a tylko ciemny jak krzyk ptaka,
i to, |e pBacz, a tak cielesny.

I to, |e winy niepowrotne,
a jedna drug coraz woBa,
i to, jakby[ u wrót ko[cioBa
widzenie miaB jak sen samotne.

I stojc tak w szele[cie szklanym,
czuj, jak ld odpBywa w poszum.
Odejd wszyscy ukochani,
po jednym wszyscy  krzy|e niosc,
a jeszcze innych deszcz oddali,
a jeszcze inni w mroku zgin,
stan za szkBem, co jak ze stali,
i nie doznani min, min.

I przejd deszcze, zetn deszcze,
jak kosy ciche i bolesne,
i cieD pokryje, cieD omyje.
A tak kochajc, walczc, proszc
stan u zródeB  studni ciemnych,
w groznym milczeniu rce wznoszc:
jak pies pod pustym biczem gBosu.

Nie pokochany, nie zabity,
nie napeBniony, niedorzeczny,
poczuj deszcz czy pBacz serdeczny,
|e wszystko Bogu nadaremno.
Zostan sam. Ja sam i ciemno[.
I tylko krople, deszcze, deszcze
coraz to cichsze, bezbolesne.