Lyrics:

Mrze garbus dosy? korzystnie:
W pogod? i babie lato
Garbaty ?ywot mia? istnie
I ?mier? ma istnie garbat?
Mrze w drodze, w mgie? upowiciu
Jakby ba?? trudn? rozstrzyga?
A nic nie robi? w tym ?yciu
Jeno garb d?wiga? i d?wiga?
Tym garbem ?ebra? i ta?czy?
Tym garbem duma? i roi?
Do snu na plecach go nia?czy?
Krwi? w?asn? karmi? i poi?
A teraz ?mier? sobie skarbi
W jej mrok wyd?u?y? ju? szyj?
Jeno garb jeszcze si? garbi
Pok?tnie ?yje i tyje
Prze?y? swojego wielb??da
O równ? swej tuszy chwil?
Nieboszczyk ciemno?? ogl?da
A on — te w s?o?cu motyle
I do zmar?ego d?wigacza
Powiada, gro??c sw? k?od?:
'Co ten twój upór oznacza
?e? w poprzek leg? mi przegrod??
Czy? w mgle potraci? kolana?
Czy? snem pomia?d?y? swe nogi?
Po co? mi? bra? na barana
By zgubi? drog? w pó? drogi?
Czemu? ?bem utkwi? na cieniu?
Z trudem w twych barach si? mieszcz?!
Ciekawym, wieczysty leniu
Dok?d poniesiesz mnie jeszcze?'