Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje Op een Amsterdams terras Zij was Hollands als het gras Als een molen aan een plas Ik wist niet wat ik moest zeggen Uit moest leggen Iets wat Cupido wel weet Dat ze mij meteen iets deed Meteen iets deed
refr.: Ik zag meisjes in Parijs en in Turijn In Helsinki, in Londen en Berlijn Waar ik op de wijde wereld was Zij mochten er wel zijn Maar de mooiste van de mooisten is Sophie In de liefde is ze zeker een genie Want een meisje als Sophietje is een lentesymfonie
In haar stem hoor ik een liedje, melodietje 't Is een liedje met een lach Dat ik hoor sinds ik haar zag Sinds ik haar zag
refr.
Zij dronk ranja met een rietje, mijn Sophietje Op een Amsterdams terras Toen wist ik dat mijn Sophie de liefste was.