Andijvie, inspirerend is ze niet
Geen rijmwoord heeft men ooit op haar ontdekt
Ook heeft ze zelfs door fraai gekleurde ruiten
Een vies en uiterst burgerlijk aspect
Wij mogen er de ogen niet voor sluiten
Dat zij het lichaam wel tot voeding strekt
Maar dat is dan ook alles wat ze biedt
Andijvie is voor mij geen lustobject
Misschien doet dit betoog u wat verdriet
Maar ja, ook deze vogel is gebekt
En als zij zijn opinie vrij mag fluiten
Dan leidt dat wel eens tot een schokeffect
Ik mag nochtans de waarheidsdrang niet stuiten
U hoort dus nu het koele intellect
In plaats van een romantisch twiet, twiet, twiet
Andijvie is voor mij geen lustobject
Ze heeft de kleur van stoffig malachiet
Is slijmerig en week en langgerekt
Ik moet me scherp en realistisch uiten
Gezien de weerzin die ze bij me wekt
Toch kunnen vele mensen er niet buiten
Jawel, ik heb dit feit met zorg gecheckt
Wat mij betreft, ik zeg het expliciet
Andijvie is voor mij geen lustobject
Het spijt me dat zo'n pessimistisch lied
Vanavond aan m'n keelgat moest ontspruiten
Hoe droevig kan het lot zijn dat men trekt
Andijvie is voor mij geen lustobject