Als ergens op de wereld weer de hel is losgebroken De rotte geest van haat en vrees weer rond begint te spoken En moordlustig-geweld opeens de rust en vree verving Dan sjokt langs 's Heren wegen Door gure wind en regen De vluchteling
Het huis dat ging in vlammen op en nergens iets te eten En de soldaten in de straat verschieten hun geweten Daar is niet meer te leven en vluchten niet gering Wat spullen in een mandje Een ijskoud kinderhandje De vluchteling
De blik staat op oneindig maar de geest die blijft nog dralen En elke doodsangst doorgemaakt blijft zich maar steeds herhalen Families zo uiteen gerukt, een wereld die verging Verlaten op die lange weg Een toekomst zonder heg of steg De vluchteling
De status van een bedelaar, door staat en land bedrogen Afhank'lijk van een goede gift en van wat mededogen En vind je een gesloten deur dan duidt dat op een ding Die wil er niets van weten Van al die hulpkreten De vluchteling