Urrundik heldu naiz luze ibiliz, bidez bide eta bidetako hautsak garia sortarazi du ene oiñetako behatz artetik...
Ene burua untzaz ari da estaltzen, eskuetako behatzetan madariondoaren hosto xamurrak loratzen...
Bizkarrean... ortzien barna... magali mikatzen kimuak txertatzen ari zaizkidalarik... San Migeletan... itsasoa... ñabarra ludia ttipitzen duen itxasoa...
Ene baitan urriaren egohaizearekin batera, azi busti eta emankorra ari du... ari du...
Zilegi bekit adiskide, pentsatzea, esatea, harek ez du goroldio baizik sortuko gure harrizko buruetan...
------
He llegado nerviosa andando largo de camino en camino y de los caminos formando el polvo entre mis dedos de los pies
La cabeza esta tapando los dedos de las manos plantando las hojas arrugadas al lado del peral
En la espalda dentro del bote refugio amargo del brote se me estan inyectando san miguel… en el mar abrigando el orbe ke enpekeñece el mar tambien en enero junto con el viento sur semilla mojada y fertil esta haciendo… esta haciendo…
Permiteme amigo ke piense, ke diga ese no tiene musgo si no formara en nuestras cabezas de piedra.