Lyrics:

Mówisz, |e ci miBo[ mierzi - zmierz mnie sobie, woBam, zmierz!
Spójrz, powiadasz, to s piersi - kogó| natchnie taka pier[?
A ja twierdz - baronowo - wkrótce minie zima zBa,
Z wiosn zaczn si na nowo nasze sBodkie trulla-la...
Znowu bd twój don Diego, znowu ksi|yc, znowu bzy,
Jak u PawBa Geraldiego: sitwa zmysBów, ja i ty.

I nie powie stary baron wicej do mnie 'paszoB won!',
Nie wypchnie za próg z gitar - bowiem w grobie le|y on.
Czarna kryje go pi|ama, biedak goniB resztk siB
I - jak staB - w salonie zamarzB, bo otwarty lufcik byB.
ZBy baronie, dobrze tak ci - chciaBe[ nasz miBo[ zgnie[,
Nasze sBodkie koci-Bapci, |e tak powiem - nasz pBe.

Na zBo[ tobie wiosn amor, co sekrety ró|ne zna,
UkoBysze nas tak samo w tym najsBodszym trulla-la.
Aktualnie jeszcze zima - jak|e nie lubimy zim!
Nasze zmysBy w karbach trzyma i rozkwitn nie da im.
Ba! - przez caB Europ - 'zimno' krzyczy dziad i wnuk
I zawieszam si jak sopel pod okapem twoich nóg...

Lecz si nie martw, baronowo, ju| przemija zima zBa,
Rozpoczniemy znów na nowo nasze sBodkie trulla-la!
Trulla, trulla, trulla, trulla, trulla, trulla, trulla-la!
Rozpoczniemy, ach, na nowo, nasze sBodkie trulla - la!

Dzi[ widziaBem - to nie farsa, do[ ju| mamy takich fars -
Jak jamniczek twój zamarzaB, 'siusiu' krzyczaB, BkaB i marzB,
Wic go wziBem na rczyny, otuliBem w ciepBy puch,
O, jamniczku mój jedyny, wycierpiaBe[ si za dwóch...
Na pier[ moj marmurow chodz jamniczku, gdy ci zle,
A ty wBa[nie, baronowo, swym jamniczkiem zowiesz mnie.

Czemu dni wesoBe nie s, czemu z oka pBynie Bza?
Cierpliwo[ci, baronesso, jeszcze miesic, jeszcze dwa,
A powróc nasze [wita, jak najprdzej, pragnBbym,
SzaB zmysBowy si rozpta! Huknie harfa - rym cym cym!
I pochBonie przepych kanap purpurowe serca dwa,
W gór uszy, ukochana! Trulla, trulla, trulla-la!