Lyrics:

Bylo kedys w pewnym miescie wielkie poruszenie
wystawiano nieslychanie piekne przedstawienie
wszyscy dobrze sie bawili , chociaz byl wyjatek

Mloda pani w pierwszym rzedzie wszystko miala za nic
nawet to ze spiewak spiewal tylko dla tej pani
i choc rozum tracil dla niej , smiala sie klaskala

W drugim akcie spiewak spiewal znacznie juz rozwazniej
mloda pani byla jedna ciagle niepowazna
az do chwili , kiedy nagle , nagle wsród pokazu
padly slowa :

Nie dokazuj , mila nie dokazuj
przeciez nie jest z ciebie znowu taki cud
nie od razu , mila nie od razu
nie od razu stopisz serca mego lód

Innym razem zaproszony bylem na wernisaz
na wystawy pózna noca w glebokich piwnicach
czy to byly plótna mistrza czy Kantena
nie pamietam

Byly tam obrazy wielkie , plótna kolorowe
z nieskromnymi kobietami szkice nastrojowe
cale szczescie , ze natura martwa jednak byly

Nie dokazuj , mila nie dokazuj .....

Byla takze inna chwila , której nie zapomne
Byl raz wieczór rozmarzony i nadzieje plonne
przez dziewczyne z konca sali podobna do rózy
której taniec w sercu moim swiety spokój zburzyl

Wtedy zdarzyl sie niezwykly, przedziwny wypadek
sam juz nie wiem jak to bylo
trudno opowiadac
jedno tylko dzis pamietam
jak jej zaspiewalem:

'Usta milcza , dusza spiewa
usta milcza , swiat rozbrzmiewa '

lecz dziewczyna nie slyszala
tancem juz zajeta
w tancu komus zaspiewala to co tak pamietam

'Nie dokazuj ,mily nie dokazuj
przeciez nie jest z ciebie znowu taki cud
nie od razu, mily nie od razu
stopisz serca mego lód'

Nie dokazuj ,mila nie dokazuj
przeciez nie jest z ciebie znowu taki cud
nie od razu , mila nie od razu
nie od razu stopisz serca mego lód !