De fles, speelde een grote rol In heel, mijn droef bestaan Omdat, ik nooit geen liefde kreeg Ben ik aan de fles gegaan M'n trouwe vriend Jij schonk sindsdien Mij menig, levensles Ik heb gelachen en geweend Bij de oude trouwe fles Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen prijken Hij kon niet meer op z'n benen staan Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen blijken Hij kon niet meer op z'n benen staan En als ik af Gemonsterd was Dan was m'n eerste gang Naar 't meisje Waar ik zo van hield M'n hele leven lang En als 'n ander naar haar keek Dan flikkerde m'n mes Dan werd ik om, m'n neus wat bleek
Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen prijken Hij kon niet meer op z'n benen staan Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen blijken Hij kon niet meer op z'n benen staan En mocht ik 's nachts, op de oceaan Wanneer de stormwind brult Bezopen op de voorplecht staan De fles nog half gevuld En sein dan onze marconist het noodsein S.O.S Dan gaat m'n laatste groet naar wal Gestoken in 'n fles Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen prijken Hij kon niet meer op z'n benen staan Mocht ik door de drank bezwijken Mocht ik naar de donder gaan Laat dan op m'n grafsteen blijken Hij kon niet meer op z'n benen staan