Lyrics:

Abacuc, tu senex pie,
Ad lacum Babyloniae
Danieli fer prandium;
Mandat tibi Rex omnium.

(Cui Abacuc:)
Novit Dei cognitio,
Quod Babylonem nescio,
Neque locus est cognitus,
Quo Daniel est positus.

(Tunc angelus, apprehendens eum capillo capitis sui, ducet ad lacum, et Abacuc Danieli offerens prandium, dicet:)
Surge, frater, ut cibum capias;
Tuas Deus vidit angustias;
Deus misit, da Dec gratias,
Qui te fecit.

(Et Daniel, cibum aecipiens, dicit:)
Recordatus es mei, Domine;
Accipiam in tuo nomme, Alleluia!

(His transactis, angelus reducet Abacuc in locum suum. Tunc REX, descendens de solio suo, veniet ad lacum, dicens lacrimabiliter:)
Te ne putas, Daniel, salvabit, ut eripiaris
A nece proposita, quem tu colis et veneraris?

(Et Daniel regi:)
Rex, in aeternum vive!
Angelicum solita misit pietate patronum,
Que Deus ad tempus compescuit ora leonum.

(Tunc rex gaudens exclamabit:)
Danielem educite,
Et emulos immittite.

(CHORUS Danielem educite, et emulos immittite.)

(Cum expoliati fuerint et venerint ante lacum, exclamabunt emuli:)
Merito haec patimur, quia peccavimus in sanctum Dei,
Injuste egimus, iniquitatem fecimus.

(Illi projecti in lacum statim consumentur a leonibus, et rex videns hec dicet:)
Deum Danielis, qui regnat in saeculis,
Adorari jubo a cunctis populis.

(Chorus Deum Danielis, qui regnat in saeculis, adorari jubeo a cunctis populis.)

(Daniel in pristinum gradum receptus, prophetabit:)