Romeiro hei de ir lonxe ao San Andres con herbi?as de namorar, dareille a quen al?n mar est? o aloumi?o do meu amor. Hei de vestir a camisa de li?o que ela teceo para min con herbi?as de namorar; anda o lagarto azul e souril a acaroar mapoulas bermellas, nacidas de fus?s, co aloumi?o do meu amor, alleo ? guerra e ao seu tambor. Morto ou vivo hei volver ? terra que ela andou canda min con herbi?as de namorar; chouta o mascato polo cantil a vela-lo adro familiar, ala lonxe, na fin, co aloumi?o do meu amor. Cabo do mundo, ? p? dun aguill?n doeme a guerra ru?n entre herbi?as de namorar; corvo mari?o voa xentil o amilladoiro a levantar e pan santo a colorir co aloumi?o do meu amor. Romeiro hei de ir lonxe ao San Andres con herbi?as de namorar, dareille a quen al?n mar est? o aloumi?o do meu amor.