Lyrics:

ByB kraj, co wieki cierpieD znaB,
Pie[D pismem blizn pisan [piewaB,
A ziemia |yzna mierzw ciaB
RodziBa my[li jako drzewa.
A| powiaB nad ni twardy wiatr
I posiaB w gleb plon zatruty.
WymarBym wielkim drzewom w [lad
SkarlaBe rodz si kikuty.

Kto chce - niech zowie - borem sad
Przycitych drzewek na rozstaju.
Nie zmieni tym najprostszej z prawd:
Nie ma ju| - drodzy - tego kraju.
Jest tylko wiatr, bezwzgldny wiatr,
Co nagle w [rodku nocy budzi
I, jak spod ziemi - puszcza w [wiat
ZupeBnie odmienionych ludzi.

ByB sobie kraj, byB sobie kraj.

Jeden - do g?ry wzni?sBszy dBoD
[lepymi strzela Norwidami,
Lecz tak, by czasem Bo|e broD!
Nie trafi kogo[ i nie zrani.
Wedetta robotniczych sag
WkBada sukienk w czarny deseD,
Cho przecie| na rzdowy raut
Zaje|d|a biaBym mercedesem.

Inny bohater wielkich chwil
Klasyk?w w sBu|b wBadzy wdra|a
I czci wallenrodyczny styl
Z dwuznaczn min - na dw?ch twarzach.
Purpurat gnie si za[ co siB
To przed mundurem, to przed Bogiem,
Cho ju| w[r?d wiernych zawisB byB
Raz biskup, co rozmawiaB z wrogiem!

ByB sobie kraj, byB sobie kraj.

W tle po|dliwie brzczy r?j
Komentator?w i pisarzy,
Co my[l ostatni zmieni w gn?j,
Byle w tysicach egzemplarzy.
Bo tak dzi[ przecie| musi by!
Bo oni wiedz, co si [wici!
Bo trzeba chroni wtB ni!
Prawd przechowa si w pamici!

Ginie niewysBowiona my[l,
A pami ginie razem z ciaBem.
O tym, co[ widziaB - m?w i pisz!
- Nic nie widziaBem, zapomniaBem.
Wic znowu kiedy[ tBumy widm
Minione nam przypomn zdrady,
Znowu rozwa|nym - kurz, jak wstyd
Zakryje - puste - dno szuflady.

Byli[my z nimi i w[r?d nich,
Lecz ka|dy si inaczej budzi.
To dla nas oprawiony sztych.
Nie ma ju| - drodzy - dawnych ludzi,
A dla nich - drodzy - nie ma nas.
Siedzc przy nawarzonym piwie
Te| opowiedz sobie ba[D,
{y bd dBugo i szcz[liwie.

ByB sobie kraj, byB...