Di ba't sinabi mo sa kin dati na Mahirap kumain ng tsokolatteng Natunaw at parang wala nang korte Kadiri nang kainin, mukha ng tae Ewan ko ba kung bakit Mahirap ibalik Sa original na hugis Pag nalusaw na sa init. Parang tiwala pag nasira na Mahirap nang ayusin pa Di kayang ipagdikit ang tiwala Pag napunit! Parang nangyari kailan lang... Meron akong nakita'y nakatagong Regalo sa likod ng auto mo! Hugis puso na kahon at may red na Ribbon.(mamahaling tobleron) At nung aking tingnan para sa yo Mula kay Christian, agad kong Binuksan, chocolate ang laman. At di ko malaman kung ba't kailangan Itago sa akin ang katotohanan Ang dami-dami mo palang tsokolate Hindi ka man lamang nagsasalita-e Ewan ko ba kung bakit Hindi ko napigilan Ang regalo mo'y naubos ko nang Di ko nalalaman! Parang tiwala pag naubos na! Bigla bilaan talaga! Mahirap nang makita Kapag minsa'y nawala... At kahit na pilitin, di mo Na mapapalitan Kahit hanap-hanapin, Di mo na mababalikan Kahit sabihin natin Na ika'y napagbigyan, Wag na lang. Ewan ko ba kung bakit Mahirap tanggalin ang tsokolate Pag natunaw at kumapit na sa ngipin! Parang tiwala pag namantsahan na! Mahirap nang linisin pa, At kayang di burahin Kahit na anong gawin! Parang tiwala!